Szkliwiak trzonu, kąta i gałęzi żuchwy po stronie prawej – leczenie chirurgiczne z wykorzystaniem indywidualnych szablonów chirurgicznych oraz jednoczasowym założeniem implantów zębowych Alpha Bio Neo CS.

Szkliwiak trzonu, kąta i gałęzi żuchwy po stronie prawej – leczenie chirurgiczne z wykorzystaniem indywidualnych szablonów chirurgicznych oraz jednoczasowym założeniem implantów zębowych Alpha Bio Neo CS.

Oddział Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Szpitala Specjalistycznego im. L. Rydygiera w Krakowie
Ordynator dr hab. n.med. Mariusz Szuta

Szkliwiak jest najczęstszym nowotworem zębopochodnym i drugim co do częstości z guzów zębopochodnych  występujących  w kościach szczękowych u  człowieka. Klasyfikowany histologicznie jako zmiana łagodna prezentuje złośliwy charakter miejscowy. Choć pierwotnie najczęściej dotyczy żuchwy w jej odcinku  bocznym (80% przypadków), może również występować w szczęce, jak i przyjmować postać obwodową. Średnia wieku pacjentów, u których jest diagnozowany to 35 lat. Występuje jednak często u osób w II i III dekadzie życia.

W obrazie radiologicznym może prezentować się jako jedno- lub wielokomorowy ubytek, w pierwszej kolejności wymagający różnicowana z torbielą  zawiązkową, ze względu na dość częste występowanie zatrzymanego zęba w jego świetle. Typowo występujące w szkliwiaku łukowate przegrody, powodują podział ubytku na wiele drobnych części tworząc obraz ,,plastra miodu" lub „baniek mydlanych". Zęby znajdujące się w  sąsiedztwie guza ulegają przemieszczeniu, a ich korzenie amputacji („objaw ścięcia nożem“). Blaszka korowa jest zwykle ścieńczała, mogą również występować jej perforacje.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą klasyfikacją  WHO guzów  zębopochodnych z 2017 r. wyróżniamy 4 typy szkliwiaka: szkliwiak (dawniej typ lity/wielokomorowy), szkliwiak jednokomorowy, obwodowy oraz  przerzutujący. Wśród szkliwiaków jednokomorowych wyróżniamy typy luminalny, intraluminalny i śródścienny, będący jego najagresywniejszą postacią.

Leczenie szkliwiaków, które jest praktycznie tylko chirurgiczne, powinno dążyć do ich radykalnego usunięcia. Ze względu na dużą tendencję do wznów miejscowych, leczeniem z wyboru jest najczęściej resekcja kości z zachowaniem 1 cm marginesu tkanek makroskopowo niezmienionych.

Opis przypadku

Pacjentka lat 15, zgłosiła się do poradni chirurgii szczękowo - twarzowej Szpitala Specjalistycznego im. L. Rydygiera w Krakowie z powodu rozległego guza trzonu, kąta i gałęzi żuchwy po stronie prawej. Na wykonanym zdjęciu ortopantomograficznym (OPG) uwidoczniono rozległy wielokomorowy ubytek kości żuchwy z całkowicie zatrzymanym zębem 46 w jego świetle oraz zepchnięciem zębów 47,48 w kierunku gałęzi żuchwy (Fig. 1.). W  badaniu tomografii komputerowej uwidoczniono guz zniekształcający kość żuchwy po stronie prawej z jej rozdęciem i niszczeniem blaszki korowej od strony zewnętrznej oraz wewnętrznej (Fig. 2.). Wynik badania histopatologicznego pobranych wycinków z guza potwierdził rozpoznanie szkliwiaka (typ pęcherzykowo-akantomatyczny).

Szczegóły:

Fig.1. Zdjęcie OPG 15-letniej chorej – charakterystyczny obraz radiologiczny szkliwiaka w zakresie trzonu oraz kąta żuchwy po stronie prawej z całkowicie zatrzymanym zębem 46, powodujący przemieszczenie zębów 47,48 w kierunku gałęzi żuchwy

Szczegóły:

Fig. 2.Obraz w rekonstrukcji 3D badania tomografii komputerowej części twarzowej czaszki– widoczny guz powodujący znaczne zniekształcenie żuchwy po stronie prawej ze zniszczeniem blaszki korowej kości

W związku z rozpoznaniem szkliwiaka u chorej zaplanowano zabieg resekcji odcinkowej żuchwy w zakresie od zęba 42 do podstawy wyrostka kłykciowego po stronie prawej z jednoczasową rekonstrukcją wolnym płatem mikronaczyniowym z talerza kości biodrowej prawej. W okresie przedoperacyjnym na podstawie wykonanych badań tomografii komputerowej wydrukowano modele stereolitograficzne żuchwy i prawego talerza kości biodrowej oraz zaprojektowano indywidualne szablony chirurgiczne do resekcji żuchwy oraz pobrania płata z kości biodrowej (Fig. 3.,4.,5.). Na modelu stereolitograficznym dogięto mini-płytkę rekonstrukcyjną celem wykorzystania w trakcie trwania zabiegu do osteosyntezy płata kostnego (Fig. 6.). Zaplanowano również jednoczasowe wprowadzenie 3 implantów zębowych firmy Alpha Bio w przenoszoną kość, dlatego też wykonano implantologiczny szablon chirurgiczny (Fig. 7.).

Szczegóły:

Fig. 3. Model stereolitograficzny żuchwy z resekcyjnymi, indywidualnymi szablonami chirurgicznymi

Szczegóły:

Fig. 4. Model stereolitograficzny fragmentu talerza kościo biodrowej z indywidualnym szablonem chirurgicznym odwzorowujący zaplanowany do resekcji fragment żuchwy

Szczegóły:

Fig. 5. Przecięte modele stereolitograficzne żuchwy oraz talerza kości biodrowej w oparciu o indywidualne szablony chirurgiczne

Szczegóły:

Fig. 6. Model stereolitograficzny żuchwy zespolony dogiętą tytanową minipłytką rekonstrucyjną z  fragmentem modelu talerza kości biodrowej

Szczegóły:

Fig. 7. Szablon implantologiczny przygotowany celem jednoczasowego założenia 3 implantów zębowym w przenoszony fragment talerza kości biodrowej

W dniu 19.05.2021 wykonano zabieg w znieczuleniu ogólnym. Z cięcia przedusznego Redona po stronie prawej oraz Shaha w środkowym fałdzie szyi pod kontrolą neuronawigacji odsłonięto sktruktury anatomiczne szyi. Wypreparowano i odcięto prawą tętnicę i żyłę twarzową do mikrozespoleń. Następnie odsłonięto trzon, kąt, gałąź i wyrostek dziobiasty żuchwy po stronie prawej (Fig. 8.). Okrojono wewnątrzustnie błonę śluzową w zakresie planowanej resekcji i po stunelizowaniu tkanek żuchwę zresekowano na pełną grubość od zęba 42 do gałęzi żuchwy u podstawy wyrostka dziobiastego zachowując cienką mufkę mięśniową nad rozdęciami żuchwy spowodowanymi przez guz wewnątrzkostny. Resekcję wykonano przy użyciu wcześniej przygotowanych indywidualnych szablonów chirurgicznych. (Fig.9., 10.). Ranę wewnątrzustnie zeszyto warstwowo. Założono wyciąg międzyszczękowy w zwarciu prawidłowym pacjentki na śrubach typu Fast-fix.

Szczegóły:

Fig. 8. Wypreparowany z dostępu zewnątrzustnego guz żuchwy po stronie prawej (strzałka)

Szczegóły:

Fig. 9. Resekcja w zakresie trzonu żuchwy z użyciem indywidualnego szablony chirurgicznego

Szczegóły:

Fig. 10. Zresekowany fragment żuchwy wraz guzem (szablon chirurgiczny założony od strony gałęzi żuchwy)

Jednoczasowo wypreparowano wolny płat mikronaczyniowy z prawego talerza biodrowego oparty na naczyniach okalających biodro głębokich (DCIAF), wycinając go z kolcem biodrowym przednim górnym w kształcie litery L o wymiarach 3 cm x 6 cm przy użyciu wcześniej przygotowanego szablonu chirurgicznego indywidualnego, odwzorowującego wiernie zresekowany fragment żuchwy (Fig. 11., 12.). Przed odcięciem szypuły płata do części grzebienia biodrowego odtwarzającego trzon żuchwy wprowadzono 3 implanty firmy Alpha Bio MultiNeo CS średnicy 4,2 mm i długości 10mm przy użyciu szablonu chirurgicznego, uzyskując ich stabilizację pierwotną (Fig. 13., 14., 15., 16., 17.). Po przygotowaniu do mikrozespoleń naczyń okalających biodro głębokich Fig. 18.), płat mikrochirurgiczny przeniesiono w miejsce zresekowanej żuchwy i unieruchomiono minipłytką rekonstrukcyjną tytanową dogiętą na modelu stereolitograficznym uzyskując pełną jego stabilizację (Fig. 19). Następnie zespolono tętnicę okalającą biodro głęboką z tętnicą twarzową prawą, uzyskując prawidłową reperfuzję płata zarówno w części kostnej jak i w mięśniach oraz wypływ krwi żylnej z żyły okalającej biodro głębokiej, którą zespolono z prawą żyłą twarzową (Fig.20.).

Szczegóły:

Fig. 11. Wypreparowany talerz kości biodrowej prawej z założonym przed pobraniem części kostnej płata szablonem chirurgicznym. Gumka naczyniowa czerwona założona na tętnicę oraz żyłę okalającą biodro głęboką, gumka niebieska założona na nerw skórny uda boczny

Szczegóły:

Fig. 12. Pobrany na podstawie szablonu chirurgicznego L-kształtny unaczyniony fragment talerza kości biodrowej (strzałka – szypuła płata tj. tętnica i żyła okalająca biodro głęboka)

Szczegóły:

Fig. 13. Przykręcony fragment talerza kości biodrowej prawej do modelu stereolitograficznego żuchwy z założonym szablonem implantologicznym

Szczegóły:

Fig. 14. Przygotowanie łoża przed wprowadzeniem implantów do kości biodrowej

Szczegóły:

Fig. 15. Przygotowane implanty firmy Alpha Bio MultiNeo CS średnicy 4,2mm, długości 10mm

Szczegóły:

Fig. 16. Założenie 3 implantów do pobranego fragmentu talerza kości biodrowej

Szczegóły:

Fig. 17. Wprowadzone implanty zaznaczone strzałkami w obręb płata kostnego

Szczegóły:

Fig. 18. Stan po przygotowaniu tętnicy oraz żyły okalających biodro głębokich do mikroanastomoz (strzałka czarna). Implanty z wkręconymi śrubami zamykającymi zaznaczono strzałkami żółtymi.

Szczegóły:

Fig. 19. Unieruchomiony minipłytką rekonstrukcyjną unaczyniony płat z talerza kości biodrowej odtwarzający ciągłość zresekowanej żuchwy

Szczegóły:

Fig. 20. Wykonane mikroanastomozy tętnicza (strzałka czerwona) oraz żylna (strzałka niebieska)

Zabieg chirurgiczny przeprowadzono w składzie: Dr hab. n. med. Mariusz Szuta, Dr n.med. Katarzyna Iwulska, lek. dent. Przemysław Dubis, Dr n.med. Marcin Czajka, lek. dent. Jacek Drążek, lek. dent. M.Pisarski.

Wszystkie modele stereolitograficzne oraz szablony chirurgiczne i implantologiczny zostały zaprojektowane oraz wykonane przez lek. dent. Jacka Drążka.

W okresie pooperacyjnym nie stwierdzono powikłań w gojeniu ran pooperacynych. W wykonanych badaniach tomografii komputerowej części twarzowej czaszki (Fig. 21.) oraz OPG (Fig. 22.) potwierdzono poprawność rekonstrukcji żuchwy oraz prawidłową pozycję jednoczasowo założonych implantów. Po upływie 6 miesięcy od wykonanego zabiegu chirurgicznego i pełnym zrośnięciem się kikutów żuchwy z płatem mikrochirurgicznym z talerza kości biodrowej oraz osteointegracji implantów zębowych z przenoszonym fragmentem kostnym w chorej planowane są dalsze etapy leczenia implantoprotetycznego.

Szczegóły:

Fig. 21. Odtworzony fragment trzonu, kąta i gałęzi żuchwy po stronie prawej na rekonstrukcjach 3D kontrolnego badania tomografii komputerowej

Szczegóły:

Fig. 22. Kontrolne zdjęcie OPG z widocznymi założonymi 3 implantami Alpha Bio MultiNeo CS

W związku z półzłośliwym charakterem szkliwiaka radykalne leczenie chirurgiczne jest postępowaniem z wyboru u pacjentów z tym typem nowotworu zębopochodnego. Ze względu na  zdolność do osiągania dużych rozmiarów, nawet do kilkunastu centymetrów, jak i często młody wiek pacjentów, kluczowym jest nie tylko radykalne usunięcie zmiany, ale również jednoczasowa rekonstrukcja powstałych ubytków tkanek. Takie  postępowanie  pozwala na  zapewnienie nie tylko prawidłowej funkcji układu  stomatognatycznego, ale również podnosi  jakość  życia chorych. Odtworzenie ciągłości żuchwy umożliwia również prawidłową rehabilitację protetyczną pacjentów po rozległych zabiegach ablacyjnych. Wykorzystanie płatów wolnych z talerza kości biodrowej czy strzałki jest optymalną metodą rekonstrukcji po zabiegach resekcyjnych u pacjentów leczonych z powodu szkliwiaka.

Podziękowania

Zespół Oddziału Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Szpitala Specjalistycznego im. L. Rydygiera w Krakowie serdeczenie dziękuje przedstawicielom firmy Alpha Bio Polska a w szczególności Panu Błażejowi Cisoniowi za bezpłatne przekazanie implantów, które zostały wykorzystane podczas zabiegu chirurgicznego a w przyszłości umożliwią pełną rehabilitację protetyczną u chorej w tak młodym wieku.

Niestety pomimo starań środowiska chirurgów szczękowo-twarzowych leczenie implantoprotetyczne u chorych po rozległych operacjach onkologicznych w obrębie części twarzowej czaszki jest nadal nierefundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Piśmiennictwo

  1. William M. Mendenhall, John W. Werning,et al; Ameloblastoma; Am J Clin Oncol 2007 Dec;30(6):645-8
  2. Karthika Panneerselvam, B. Kavitha, at al; Mural Unicystic Ameloblastoma mimicking Odontogenic Cyst; J Family Med Prim Care.2020 May; 9(5): 2524–2527.
  3. Faqi Nurdiansyah Hendra, Diandra Sabrina Natsir Kalla et al; Radical vs conservative treatment of intraosseous ameloblastoma: Systematic review and meta-analysis; Oral Dis 2019 Oct;25(7):1683-1696.
  4. T. Kaczmarzyk, J. Stypułkowska et al.; Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne kości szczękowych; Wydawnictwo Kwintesencja, Warszawa 2009, Wyd I
  5. T. Kaczmarzyk, J. Stypułkowska, R. Tomaszewska ; Zmiany w klasyfikacji WHO guzów zębopochodnych i nowotworów kości szczękowych; J Stoma 2017; 70, 5: 484-506
  6. S L Lau N Samman; Recurrence related to treatment modalities of unicystic ameloblastoma: a systematic review; Int J Oral Maxillofac Surg 2006 Aug;35(8):681-90
  7. Xiangru Li, Kuicheng Zhu et al; Assessment of quality of life in giant ameloblastoma adolescent patients who have had mandible defects reconstructed with a free fibula flap; World J Surg Oncol 2014 Jul 8;12:201
  8. Haluk Vayvada, Fahri Mola et al; Surgical management of ameloblastoma in the mandible: Segmental mandibulectomy and immediate reconstruction with free fibula or deep circumflex iliac artery flap; J Oral Maxillofac Surg 2006 Oct;64(10):1532-9

przez Jakub Klęsk

Zastosowanie Chirurgii Sterowanej w implantacji bezzębnej szczęki i żuchwy.

Pacjent użytkujący uzupełnienia protetyczne ruchome w postaci protez szkieletowych zgłosił się, aby zaplanować leczenie stomatologiczne, którego celem ma być odtworzenie brakującego uzębienia z uwzględnieniem funkcji, estetyki i komfortu pacjenta.

Szczegóły:

Na podstawie wykonanego badania klinicznego oraz zdjęcia pantomograficznego zęby i ich korzenie obecne w jamie ustnej zakwalifikowano do usunięcia. Zabieg sanacji wykonano w warunkach znieczulenia miejscowego podczas jednej wizyty. Następnie wykonano wczesne całkowite protezy osiadające.

Szczegóły:

Po 12 tygodniach od przeprowadzonych ekstrakcji zębów wykonano CBCT, na podstawie którego zakwalifikowano pacjenta do leczenia implantoprotetycznego, którego plan obejmował wszczepienie 4 implantów w żuchwie i 4 implantów w szczęce z użyciem szablonów chirurgicznych. Docelowymi uzupełnieniami protetycznymi mają być protezy overdenture z wykorzystaniem belek protetycznych lub protezy osiadające z wykorzystaniem lokatorów. Planowanie i przygotowanie szablonów przeprowadzono z pomocą laboratorium Wiligała LAB.

Szczegóły:

W znieczuleniu miejscowym podczas jednej wizyty wszczepiono 8 implantów NeO Alpha-Bio Tec. Dental Implants- Global z wykorzystaniem kasety GSTK, uzyskując wysokie stabilizacje pierwotne wszczepów. W pierwszym etapie wszczepiono implanty w szczęce.

Szczegóły:

Następnie wszczepiono implanty w żuchwie. Założono śruby gojące. Wykonano kontrolne zdjęcie pantomograficzne oraz przeprowadzono korektę protezy do istniejących warunków. Gojenie przebiegało bez powikłań.

Ze względu na sytuację epidemiologiczną dalszy etap leczenia – wykonanie docelowych uzupełnień protetycznych, planowany na kwiecień 2020 został odroczony.

przez Aleksandra Klęsk

Protezy całkowite wsparte na lokatorach.

Szczegóły:

Sytuacja kliniczna przed rozpoczęciem leczenia. Pacjentka lat 73. Bezzębie w szczęce oraz uzębienie resztkowe w żuchwie. Po przeprowadzonym wywiadzie i diagnostyce podjęto decyzję o leczeniu implantoprotetycznym. Zadecydowano o wszczepieniu 4 implantów NeO w szczęce oraz 4 implantów NeO w żuchwie i wykonaniu protez całkowitych wspartych na zatrzaskach Alpha Loc Alpha-Bio Tec..

Szczegóły:

Przeprowadzono pełną diagnostykę przedzabiegową. Pliki z badania CBCT oraz skany jamy ustnej (DualScan) pacjentki przesłano do laboratorium w celu wykonania szablonów chirurgicznych. Planowanie i przygotowanie szablonów zlecono laboratorium protetycznemu Wiligała LAB.

Szczegóły:

Szablony wydrukowano w technologii druku 3D. W trakcie zabiegu użyto narzędzi z kasety chirurgicznej GSTK do Chirurgii Sterowanej (Guided Surgery). W celu umocowania szablonów na bezzębnych wyrostkach użyto pinów lateralnych natomiast do wykonania otworów w śluzówce użyto narzędzi typu Punch.

Szczegóły:

Na jednej wizycie, przez szablony chirurgiczne wszczepiono 4 implanty NeO w szczęce oraz 4 implanty NeO w żuchwie. Do wykonania osteotomii oraz do wprowadzenia implantów również użyto narzędzi z kasety chirurgicznej GSTK (Guided Surgery).

Szczegóły:

Zabieg zakończono kontrolą radiologiczną.

Szczegóły:

Obraz kliniczny po 3 miesiącach gojenia. Po odkręceniu śrub gojących pobrano wyciski i zlecono wykonanie protez całkowitych wspartych na zatrzaskach Alpha Loc Alpha-Bio Tec..

Szczegóły:

W pierwszej kolejności dobrano odpowiednie rozmiary zatrzasków Alpha Loc oraz wykonano metalowe konstrukcje wzmocnienia protez.

Szczegóły:

Następnie wykonano ocenę ich pasywności mierząc je w jamie ustnej pacjentki. W toku postępowania wykonano kolejne wizyty protetyczne związane z protezami całkowitymi.

Szczegóły:

Praca ostateczna. Oddanie protez całkowitych wspartych na zatrzaskach Alpha Loc. Zastosowanie szablonów umożliwiło osiowe wprowadzenie implantów, dzięki czemu elementy utrzymujące protezy będą funkcjonowały prawidłowo.

przez Aleksandra Klęsk

Natychmiastowa implantacja w strefie estetycznej przy użyciu implantu NeO.

Przypadek kliniczny, w którym zastosowano zabieg natychmiastowej implantacji po usunięcia zęba 21 bez natychmiastowego obciążenia. W zabiegu zastosowano bogatopłytkową fibrynę (PRF), uzyskaną po odwirowaniu krwi własnej pacjenta. Użycie PRF w znacznym stopniu przyczynia się do przyspieszenia procesu odbudowy i gojenia miejsc okołozabiegowych.

Szczegóły:

Pacjentka lat 31 zgłosiła się ze złamanym poddziąsłowo zębem 21. Według wywiadu ząb po leczeniu kanałowym-wybielany średnio co 6 miesięcy. Odbudowa na wkk wątpliwa- pacjentka zdyskwalifikowana z leczenia protetycznego. Po wykonaniu CBCT zdecydowano o usunięciu zęba 21 z natychmiastową implantacją. W trakcie zabiegu w znieczuleniu miejscowym wykonano atraumatyczną ekstrakcję i natychmiastową implantację przy użyciu implantu NeO 3.75x13. Uzyskano stabilizację powyżej 35 Ncm, implant zamknięto śrubą, a zębodół wypełniono mieszaniną alphagraft z PRF.

Szczegóły:

Miejsce po ekstrakcji i natychmiastowej implantacji przykryto z zewnątrz bogatopłytkową fibryną (PRF) uzyskaną z odwirowanej krwi pacjenta.

Szczegóły:

Wykonano odbudowę czasową z korony kompozytowej przyklejonej od strony podniebiennej do zębów sąsiednich.

Szczegóły:

Faza gojenia przebiegła bez powikłań. Po 6 miesiącach wszczep odsłonięto, następnie po pobraniu wycisków wykonano koronę całoceramiczną na łączniku tytanowym. Dwa ostatnie zdjęcia przedstawiają wygląd pacjentki 2 miesiące po oddaniu pracy docelowej.

przez Aleksandra Klęsk

Zastosowanie bogatopłytkowej fibryny (PRF) w zabiegu natychmiastowej implantacji z natychmiastowym obciążeniem.

W gabinecie Novodent Prywatny Ośrodek Stomatologii uzyskiwana jest bogatopłytkowa fibryna (PRF) z krwi własnej Pacjenta. Przyśpiesza ona gojenie, proces kostnienia i odbudowy. Prezentowany przypadek to zastosowanie PRF-u podczas implantacji natychmiastowej z natychmiastowym obciążeniem.

Szczegóły:

W pierwszym etapie zabiegu pobrano i odwirowano krew żylną w celu uzyskania bogatopłytkowe fibryny (PRF)

Szczegóły:

Na podstawie wykonanej diagnostyki zakwalifikowano zęba 21 do ekstrakcji. Podjęto decyzję o usunięciu zęba oraz na tej samej wizycie o wykonaniu zabiegu natychmiastowej implantacji z natychmiastowym obciążeniem.

Szczegóły:

W kolejnym etapie wszczepiono implant NeO Alpha-Bio Tec. Dental Implants- Global i uzupełniono szczelinę implant/zębodół preparatem PRF.

Szczegóły:

Następnie dopasowano filar tymczasowy PEEK i wykonano koronę tymczasową na podstawie kształtu zęba pacjenta i przygotowanego wcześniej szablonu z materiału szybkopolimeryzującego.

Szczegóły:

Dzięki możliwości przeprowadzenia takiego zabiegu, Pacjent mógł wyjść zaopatrzony w koronę tymczasową, zamontowaną bezpośrednio do wszczepionego implantu. Dodatkowo, zastosowanie PRF-u przyspieszyło w późniejszym okresie proces gojenia tkanek.

przez Aleksandra Klęsk

Natychmiastowa implantacja z natychmiastowym obciążeniem w strefie estetycznej przy użyciu implantu NeO

Implantacja odroczona jest tą, którą stosujemy najczęściej jako wysoce przewidywalną i akceptowalną metodę leczenia. Mimo to, wykorzystanie natychmiastowej implantacji, szczególnie w strefie estetycznej, znacząco wzrosło, ze względu na to, że pacjenci oczekują od nas krótszego czasu leczenia.
Celem tego studium przypadku jest zilustrowanie zastosowania wąskich implantów NeO w zabiegu natychmiastowej implantacji zaraz po usunięciu zębów.

Szczegóły:

59-letnia pacjentka zgłosiła się do gabinetu, chcąc poprawić warunki estetyczne w odcinku zębów przednich. Po klinicznej i radiologicznej ocenie stwierdzono, że zęby 21 i 11 nie nadają się do odbudowy metodami standardowymi i zostały zakwalifikowane do usunięcia.

Diagnostyka CBCT wykazała doskonały stan wyrostka zębodołowego, zarówno jeżeli chodzi o jego szerokość jak i wysokość, odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu natychmiastowego wszczepienia implantów w dniu ekstrakcji zębów. Stwierdzono brak zmian okołowierzchołkowych oraz innych mogących być przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu.
Zaproponowano pacjentce ekstrakcję zębów z jednoczesnym wykonaniem zabiegu natychmiastowej implantacji z natychmiastowym obciążeniem uzupełnieniem tymczasowym.
Po wykonaniu pomiarów zdecydowano się na zastosowanie dwóch implantów NeO o średnicy Ø3,5 i długości 11.5 mm.

Szczegóły:

Kluczem do sukcesu w przypadku zastosowania implantacji natychmiastowej jest zachowanie jak największej objętości kości wyrostka zębodołowego. W związku z tym ekstrakcja zębów była przeprowadzona w sposób jak najmniej traumatyczny dla tkanek. Złamany korzeń zęba 11 został usunięty bez nadmiernego powiększenia zębodołu i bez uszkodzenia blaszki przedsionkowej.

Szczegóły:

Nawierty wykonano zgodne ze standardową sekwencją dla tej średnicy implantów NeO. Zastosowane wiertła stopniowane są idealnie dopasowane do kształtu implantu NeO.

Szczegóły:

Pierwszy implant NeO wprowadzono w przygotowany nawiert w projekcji zęba 21. Zwężający się kształt rdzenia i zmienna konstrukcja gwintów o zdolności kondensacji kości zapewnia wysoką stabilizację pierwotną.

W projekcji zęba 11 również wprowadzono implant NeO, którego mikrogwinty i dwa rowki tnące w części górnej zmniejszają naprężenia na warstwę kortykalną wyrostka.

Szczegóły:

Dla zachowania tkanki kostnej od strony przedsionkowej implant NeO został wprowadzony dopodniebiennie pozostawiając szczelinę pomiędzy implantem, a blaszką przedsionkową.

Szczelinę pomiędzy implantami, a tkanką kostną wypełniono Xenograftem (kość wołowa).

Szczegóły:

W dniu zabiegu wykonano i zamontowano uzupełnienie tymczasowe jako natychmiastowe obciążenie. Pierwszą wizytę kontrolną wyznaczono 7 dni po zabiegu.

przez Aleksandra Klęsk

Zastosowanie wąskiego implantu NeO z platformą CHC w sytuacji wąskiego wyrostka zębodołowego

Szczegóły:

Widoczne braki zębowe, resorpcja kości wyrostków zębodołowych, choroby przyzębia. Podjęto decyzję o wszczepieniu 3 implantów w projekcji zębów 45, 46, 47 oraz 2 implantów w projekcji zębów 36 i 37, oraz wykonaniu oprotezowania stałego. Zgodnie ze skanem CT szerokość grzbietu wyrostka w tych konkretnych miejscach wynosiła 5-6 mm. Zastosowanie standardowych implantów wymagałoby zastosowania zabiegów regeneracyjnych GBR w celu uzyskania minimum 2 mm kości od strony policzkowej. W celu uniknięcia dodatkowych zabiegów zdecydowano się na zastosowanie po stronie lewej wąskich implantów NeO o średnicy 3,2 mm oraz jednoetapowe wszczepienie implantów o tej samej średnicy wraz z dołożeniem materiału kościozastępczego po stronie prawej.

Szczegóły:

W toku postępowania wykonano cięcie przebiegające na szczycie wyrostka od zęba przedtrzonowego w kierunku dystalnym bez pełnego odwarstwiania płata. Wykonano w ustalonych pozycjach otwory zgodnie z sekwencją nawiertów, pierwsze za pomocą wiertła pilotującego do pełnej głębokości implantu, a następnie wiertłem 2,8 mm przez warstwę kortykalną (3-4 mm). Ostatecznie wprowadzono pięć implantów NeO o średnicy 3,2 mm i długości 13 mm.

Szczegóły:

Implanty zostały wprowadzone na szczycie wyrostka do poziomu zero. Od strony policzkowej zachowano szerokość 2 mm tkanki kostnej. Przykręcono śruby gojące. Widoczny Platform Switching pomiędzy implantami i śrubami gojącymi. Założono szwy.

Szczegóły:

Po stronie prawej również wprowadzono implanty do poziomu zero na szczycie wyrostka. Wykonano dodatkowo augmentację po stronie policzkowej przy użyciu substytutu kości wołowej oraz resorbowalnej membrany (AlphaBioGRAFT)

Szczegóły:

Zdjęcie kontrolne 3 miesiące po zabiegu wykazało dobrą osteointegrację oraz brak resorpcji wyrostka zębodołowego. Pobrano wyciski przy użyciu transferów CHC metodą łyżki zamkniętej. Przykręcono analogi implantów do transferów i wykonano model roboczy. Przymierzono strukturę metalową i na następnej wizycie oddano uzupełnienie w postaci mostu cementowanego.

przez Aleksandra Klęsk

Leczenie implantoprotetyczne w strefie estetycznej wyrostka przy użyciu wąskiego implantu

Zabiegi w strefie estetycznej są jednym z największych wyzwań w przypadku uzupełnienia braków przy zastosowaniu implantów. Przypadek kliniczny przedstawia uzupełnienie pojedynczego zęba u młodej pacjentki z wysokimi oczekiwaniami estetycznymi. Do implantacji w miejscu wąskiego wyrostka zębodołowego zastosowano wąski implant NICE i odbudowę na filarze Ti Base CAD/CAM.

Szczegóły:

Po przeprowadzeniu dokładnej diagnostyki (RTG, CBCT) podjęto decyzję o wszczepieniu wąskiego implantu o średnicy 3.2 mm ( NICE Alpha-Bio Tec.) oraz o przeprowadzeniu jednocześnie sterowanej regeneracji kości (GBR) w części przedsionkowej wyrostka zębodołowego.

Szczegóły:

W toku postępowania nacięto i odwarstwiono płat śluzówkowy, a następnie, po nawierceniu wyrostka zgodnie z sekwencjami nawiertów, wprowadzono implant NICE o długości 11,5 mm. Jednocześnie przeprowadzono zabieg sterowanej regeneracji kości (GBR) od strony przedsionkowej.

Szczegóły:

Po okresie gojenia tkanek twardych i miękkich (standardowa śruba gojąca) wykonano uzupełnienie tymczasowe oraz przeczep tkanek miękkich (CTG) dla poprawy ich biotypu.

Szczegóły:

Po okresie gojenia tkanek twardych i miękkich (standardowa śruba gojąca) wykonano uzupełnienie tymczasowe oraz przeczep tkanek miękkich (CTG) dla poprawy ich biotypu.

Szczegóły:

Po okresie gojenia tkanek twardych i miękkich (standardowa śruba gojąca) wykonano uzupełnienie tymczasowe oraz przeczep tkanek miękkich (CTG) dla poprawy ich biotypu.

Szczegóły:

Po okresie gojenia tkanek twardych i miękkich (standardowa śruba gojąca) wykonano uzupełnienie tymczasowe oraz przeczep tkanek miękkich (CTG) dla poprawy ich biotypu.

przez Jakub Klęsk